การศึกษาโครงสร้างโลก P.1

 โลกเกิดขึ้นเมื่อประมาณ  4,600 ล้านปีมาแล้วนัก วิทยาศาสตร์พยายามที่จะศึกษา โครงสร้างของโลกโดยวิธีต่างๆไม่ว่าจะเป็นการขุดเจาะพื้นผิวโลกที่ใช้เวลานาน ถึง19ปีแต่ขุดไปได้แค่ 12.3 กิโลเมตรจากพื้นผิวโลก

เมื่อ ประมาณ 300 ปีที่ผ่านมา เซอร์ไอแซก นิวตัน ได้ค้นพบว่าโลกมีความหนาแน่นเฉลี่ยเป็น 2 เท่าของความหนาแน่นของหินบนผิวโลก แสดงว่าภายในโลกต้องประกอบไปด้วยสารที่มีความหนาแน่นมากกว่าบนผิวโลกจากนั้น ถึงปัจจุบันจึงมีการวัดอุณหภูมิในบริเวณเหมืองลึกและบริเวณหลุมเจาะซึ่งพบ ว่าอุณหภูมิภายในโลกสูงขึ้นตามระดับความลึกจากผิวโลกนักวิทยาศาสตร์จึงคิด ศึกษาโครงสร้างของโลกจากคลื่นไหวสะเทือน

ใน การศึกษาโครงสร้างโลกจากคลื่นไหวสะเทือนที่เคลื่อนผ่านโลก คลื่นที่ใช้ในการวิเคราะห์คือคลื่นปฐมภูมิหรือคลื่น P และคลื่นทุติยภูมิ หรือคลื่น S ซึ่งเป็นคลื่นในตัวกลางโดยมีคุณสมบัติดังนี้

    –คลื่น P สามารถเคลื่อนที่ผ่านนตัวกลางได้ทุกสถานะ และมีความเร็วมากกว่าคลื่น

    -คลื่น  S สามารถเคลื่อนที่ผ่านได้เฉพาะตัวกลางที่เป็นของแข็งเท่านั้น

_______________________________________________________________ จากการศึกษาเมื่อคลื่นไหวสะเทือนเคลื่อนที่ผ่านส่วนต่างๆของโลกจะเกิดการหักเหหรือ สะท้อนตรงบริเวณรอยต่อของชั้นโครงสร้างโลกที่ประกอบด้วยหินหรือสารที่มี คุณสมบัติต่างกันจึงทำให้นักวิทยาศาสตร์สามารถศึกษาโครงสร้างของโลกได้โดยจะ แบ่งโครงสร้างของโลกเป็น 5 ชั้น คือ

– ชั้นธรณีภาคคือ เป็น ชั้นที่อยู่นอกสุดจะพบว่าคลื่นไหวสะเทือนนั้นจะเคลื่อนที่ผ่านด้วยความเร็ว ที่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วโดยทั่วไปมีความลึกประมาณ 100 กิโลเมตร จากผิวโลก

– ฐานธรณีภาค จะสามารถ แบ่งออกได้ 2 บริเวณคือบริเวณที่คลื่นไหวสะเทือนมีความเร็วลดลงมีความลึก ประมาณ 100 – 400 กิโลเมตร จากผิวโลก และบริเวณที่มีการเปลี่ยนแปลงคือจะเป็นบริเวณที่คลื่นไหวสะเทือนมีความเร็ว เพิ่มขึ้นในอัตราที่ไม่สม่ำเสมอ และมีการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างของแร่ มีความลึกประมาณ 400 – 660 กิโลเมตรจากผิวโลก

– มีโซสเฟียร์คือ เป็น บริเวณที่คลื่นไหวสะเทือนมีความเร็วเพิ่มึ้นสม่ำเสมอเนื่องจากหินหรือสาร บริเวณส่วนล่างของมีโซสเฟียร์มีสถานะเป็นของแข็งมีความลึกประมาณ 660 – 2,900 กิโลเมตรจากผิวโลก

– แก่นโลกชั้นนอกคือ มีความลึกประมาณ 2,900 – 5,140 กิโลเมตรจากผิวโลกเป็นบริเวณที่คลื่น P มีความเร็วเพิ่มขึ้นอย่างช้าๆ ในขณะที่คลื่น S ไม่สามารถเคลื่อนที่ผ่านได้เนื่องจากแก่นโลกชั้นนอกประกอบ ด้วยสารที่มีสถานะเป็นของเหลว

– แก่นโลกชั้นในคือ คลื่น S จะสามารถเคลื่อน ที่ได้อีกครั้งและคลื่นไหวสะเทือนทั้งสองนี้จะมีความเร็วค่อนข้างคงที่ เนื่องจากแก่นโลกชั้นในประกอบด้วยของแข็งที่มีเนื้อเดียวกันมีความลึก ประมาณ 5,140 จนถึงจุดศูนย์กลางของโลก